คอร์สโพธิปัญญา (๑)

 

หลวงพ่อมักปรารภอยู่เสมอว่า
ผู้ปฏิบัติแต่ละท่าน
ต่างละทิ้งหน้าที่การงาน
เดินทางไกลมาจากทั่วทุกสารทิศ
เพื่อมาแสวงหาทางพ้นทุกข์
ท่านจึงทุ่มเทการสอนอย่างเต็มที่

 

 

 

คอร์สโพธิปัญญา (๔)

 

เราทุกคนล้วนเป็นคนไข้
ของสังสารวัฏ

การเข้าเก็บอารมณ์
คือการมาเรียนรู้วิธีการ
ผ่าตัดจิตใจตัวเอง
ซึ่งตอนนี้หมอกับคนไข้
ยังเป็นคนเดียวกันอยู่

จนกว่าผู้รู้ ซึ่งเป็นหมอตัวจริง
จะแยกตัวเองออกมาจากจิต
หมอก็จะกลายเป็น
คนละคนกับคนไข้

ในช่วงเก็บอารมณ์
เราต้องเก็บโทรศัพท์ไว้กับแม่ครัว
ผู้เปรียบเหมือนนางพยาบาล
เพราะไม่มีคนไข้ผ่าตัดคนใด
ลูบไอโฟนในระหว่างผ่าตัด

และต้องสำรวมระวัง
การเคลื่อนไหวทุกชนิด
ให้เป็นไปอย่างรู้สึกตัว
ไม่ว่าจะอาบน้ำ ทานข้าว หยิบของ ฯลฯ
เพื่อป้องกันไม่ให้ไส้พุงทะลักออกมา

แต่ก่อนที่จะแยกตัวรู้ออกจากจิต
เราต้องแยกกายกับใจให้ได้ก่อน
เพราะถ้ารีบร้อนข้ามขั้นตอน
หมอผ่าตัดอาจลืมกรรไกร
ไว้ในท้องคนไข้ได้

ช่วงสองสามวันแรก
คนไข้อาจมีอาการสลึมสลือ
ง่วงเหงาหาวนอน
เนื่องจากวิสัญญีแพทย์
กำลังดมยาสลบอยู่
ซึ่งถ้ามากเกินไปอาจหลับไม่ตื่น

ในคอร์สนี้แม้จะมีความแตกต่าง
ของนักศึกษาหลายระดับ
เหมือนโรงเรียนในชนบทห่างไกล
ที่มีครูสอนเพียงคนเดียว
รวมทุกชั้นในห้องเรียนเดียวกัน

ด้วยความชำนาญ
ของสุดยอดปรมาจารย์
กัลยาณมิตรผู้รู้จริง
หลวงพ่อสามารถสอน
ให้ทุกคนเข้าใจได้ ในเวลาเดียวกัน
อย่างไม่รู้สึกเบื่อหน่าย

ผู้ปฏิบัติล้วนเป็นผู้มีปัญญา
เมื่อปฏิบัติได้อารมณ์
ก็สามารถซึมซับคำสอนของหลวงพ่อ
เข้าสู่จิตใต้สำนึกได้อย่างอัตโนมัติ

เป็นความเข้าใจที่ไม่ต้องใช้ความคิด
ซึ่งหลวงพ่อไม่ต้องการให้จดเลคเชอร์
เพราะท่านสอนแบบธัมมวิจัย
เป็นความเข้าใจในสภาวะปัจจุบัน
ถ้ามัวแต่จด ก็จะกลายเป็นธรรมวิจารณ์
ซึ่งเป็นเรื่องของอดีต อนาคต

ทุกเช้ามืด ตั้งแต่ที่ตีสาม ถึงตีห้า
ทุกคนมาปฏิบัติรวมกันที่ศาลา
หลวงพ่อให้อิสระในการตื่น

ท่านมักจะสอนเทคนิคใหม่ๆ
มาช่วยเสริมการสร้างจังหวะ ๑๔ จังหวะ
ให้มีพลังมากขึ้น

ในครั้งนี้ท่านสอน
เทคนิคการออกกำลังกายแบบทิเบต
และสมาธิบำบัด SKT
เพื่อช่วยในการปรับธาตุสี่
และสะสมออกซิเจนให้กับร่างกาย

ทั้งนี้ ธาตุสี่ ดิน น้ำ ลม ไฟ
เมื่อมารวมตัวกัน ก็จะเกิดธาตุใหม่
คือ อากาศธาตุ และวิญญาณธาตุ

ซึ่งอากาศธาตุ ก็คือออกซิเจนนั่นเอง
จะเป็นเชื้อเพลิงให้ธาตุไฟ
ที่จะลุกโพลงขึ้นมา ขณะทำความเพียร
เพื่อเผาผลาญนิวรณ์ห้า
และสันดาปเป็นธาตุรู้ในที่สุด

สังเกตได้ว่าผู้ปฏิบัติ
มีความสดชื่น ตื่นตัว เป็นอย่างดี
ดังคำคมของผู้นำจีนที่ว่า
“แมวสีอะไรไม่สำคัญ
ขอให้มันจับหนูได้ก็พอ”

 

คอร์สโพธิปัญญา (๕)

Well begun is half done.
การเริ่มต้นที่ดี
คือการเทของเก่าทิ้งให้หมด
ให้มาอยู่กับความรู้สึก
หนัก เบา เย็น ร้อน อ่อน แข็ง
ตึง หย่อน ไหว นิ่ง ฯลฯ
ที่เปลี่ยนแปลงไปมาตลอดเวลา

หลวงพ่อเน้นการนั่งสร้างจังหวะ
และปรับเปลี่ยนท่านั่ง ๑๐ ท่า
เมื่อรู้สึกหนักเกินไป
เช่น พับเพียบซ้าย-ขวา ทับส้น
คุกเข่า ขัดสมาธิ เหยียดขา ฯลฯ

ให้รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง
ของเวทนาสามระดับ
หยาบ กลาง ละเอียด
ก่อนที่จะเปลี่ยนท่านั่ง
ในระหว่างปรับเปลี่ยน
และหลังจากปรับเปลี่ยนแล้ว

เมื่อชำนาญก็จะเห็นไตรลักษณ์
ของเวทนาทางกาย
อันจะเป็นสะพานทอดไปสู่ใจ

นับเป็นบทเรียนแรก
แห่งการพิสูจน์ศรัทธา
ว่าจะใช่แฟนพันธุ์แท้
ของหลวงพ่อหรือไม่

เพราะการนั่งแช่
หรือเดินจงกรมนานๆ
จะก่อให้เกิดความเพลิน
อันเป็นที่มาของโมหะ
ราคะ และโทสะ

การเก็บอารมณ์ครั้งนี้
หลวงพ่อดูแลอย่างใกล้ชิด
เป็นไปแบบสบายๆ ผ่อนคลาย
อย่างจริงจัง ตั้งใจ และต่อเนื่อง
ไม่มีการบีบบังคับให้เคร่งเครียด
เพราะไม่ใช่สไตล์ท่านอยู่แล้ว

วิธีการสอนของหลวงพ่อ
เปรียบได้กับการสอน
ในระดับปริญญาเอก
ที่นักศึกษาต้องมีระเบียบวินัย
รับผิดชอบตัวเอง
คอยสังเกต ค้นคว้า วิจัย อยู่เสมอ

ช่วงสองสามวันแรกปฏิบัติรวมกัน
ที่ศาลาปฏิบัติธรรม ซึ่งมีสองชั้น
ชั้นล่างเป็นใต้ถุนลมพัดเย็นสบาย
ชั้นบนเป็นห้องโถงติดแอร์
บางส่วนแยกไปปฏิบัติที่ซุ้มไทร
เป็นบางเวลา และกลับมารวมกันที่ศาลา

ในช่วงบ่ายของวันที่สี่
เมื่อผู้ปฏิบัติเริ่มนิ่ง
และจัดการกับนิวรณ์ห้าได้บ้างแล้ว
หลวงพ่อจึงให้แยกเก็บอารมณ์
ในห้องพักส่วนตัว

การออกแบบห้องพัก
เตรียมการไว้แล้วอย่างดี
สำหรับการเก็บอารมณ์โดยเฉพาะ

ที่นอนยางพาราแท้ชนิดพับได้
เก็บคืนไว้ในตู้ไม้สักอัดแบบน็อคดาวน์
ที่สามารถบรรจุเสื้อผ้าและสิ่งของต่างๆ
ได้อย่างหมดจดราบคาบ
ไม่เหลืออะไรให้เกะกะสายตา

ประตูกระจกบานเลื่อนขนาดใหญ่
เปิดออกไปเป็นระเบียงและสนามหญ้า
ซึ่งเป็นทางที่หลวงพ่อใช้เดิน
มาสอบอารมณ์ตามห้องต่างๆ
แบบ Delivery
จึงยากต่อการแอบหลับ
เพราะไม่รู้ว่าหลวงพ่อจะมาเวลาใด

การอยู่คนเดียวในห้องเปล่าๆ
เป็นเวลาสี่ชั่วโมง
โดยไม่มีเครื่องมือสื่อสารใดๆ
ไม่ง่ายนักสำหรับคนเมือง

เหมือนแม่ไก่กำลังฟักไข่
ในบ้านพักตากอากาศริมคลอง
ท่ามกลางความเงียบสงบ
มีเพียงเสียงเรือหางยาว
ช่วยปลุกเร้าให้ตื่นจากภวังค์

อยู่คนเดียวระวังความคิด
อยู่กับมิตรระวังการพูดจา
บางครั้งในห้องที่ว่างเปล่า
กลับอัดแน่นไปด้วยความคิด
จากอดีตและอนาคต
แต่ปัจจุบันนั้นหายไป

ตกเย็นจึงได้ไปรวมกัน
ที่ศาลาเพื่อทำวัตรเย็น
ฟังธรรมและสอบอารมณ์
ดังเช่นทุกวัน

การเก็บอารมณ์ไม่ได้ดำเนินไป
แบบหน้าดำคร่ำเครียด
อย่างที่เราเคยได้ยินกันมา
ว่าต้องขังตัวเองอยู่ในห้องหลายวัน
มีคนคอยส่งข้าวส่งน้ำให้
ถ้าเปรียบเทียบการปรุงอาหาร
เหมือนกับการต้มจับฉ่าย
ที่ต้องเคี่ยวไฟนานๆ

แต่วิธีการของหลวงพ่อ
เป็นการเก็บอารมณ์แบบชาบู ช่าบู
ภาษาอีสานเรียกว่าจิ้มจุ่มแซ่บ
ภาคกลางเรียกว่าลวกจิ้ม

อาหารที่ได้จึง สด สุก ใหม่กว่า
คงคุณค่าอย่างครบถ้วน
และไม่เสี่ยงต่อการติดวิปัสสนู

นับเป็นขั้นตอนเพื่อการบรรลุธรรม
แบบปัญญาวิมุตติอย่างแท้จริง

 

คอร์สโพธิปัญญา (๖)

ช่วงเวลาเจ็ดวัน
แห่งการเจริญสติปัญญา
ผู้ปฏิบัติได้พากเพียร
ฝังชิปแห่งความรู้สึกตัว
ลงบนฝ่ามือทั้งสองข้าง
อย่างตั้งใจ