มาฟังตัวเอง
เรามาปฏิบัติธรรม
เรามาฟังจากข้างใน
เมื่อเราฟังจากข้างในเป็น
ก็หมายความว่า
การปฏิบัติของเราเข้าสู่ทาง
ถ้าฟังจากข้างในยังไม่เป็น
การปฏิบัติก็ยังไม่เริ่มต้น
ฟังกันเป็นหรือยัง ฟังข้างใน
เวลานั่งปฏิบัติอยู่นี้
มันพูดอะไรให้ฟังบ้าง
มันพูดเยอะกว่าข้างนอกด้วยซ้ำ
พูดตลอดเวลา
ดังนั้นการที่เรามาปฏิบัตินี่
ถือว่ามาถูกทางแล้ว
มาฟังต้วเอง
ตลอดเวลาที่เราฟังตัวเองนี้
ถือเป็นการปฏิบัติธรรม
การปฏิบัตินี้
เราต้องเรียนด้วยตัวของเราเอง
เราต้องสอนตัวเราเอง
เราต้องเห็นด้วยตัวของเราเอง
เราต้องรู้ด้วยตัวของเราเอง
เราต้องเข้าใจด้วยตัวของเราเอง
เราต้องทำด้วยตัวของเราเอง
ดังนั้น เธอไม่จำเป็นต้องสนใจ
ในบุคคลอื่น
การฟังใจตัวเองพูด
รู้สึกสนุกกว่าฟังปากพูด
มีแต่ของจริงทั้งนั้น
แต่ที่ตัวเราพูดออกมาได้
อาจจะไม่ใช่ความจริง
กายพูดได้ก็เพราะใจ ใจพูดได้ก็เพราะกาย
แต่เราฟังตัวเองไม่ค่อยออกเ
เพราะเราเอาแต่ฟังสียงคนอื่
จนลืมฟังเสียงตัวเอง
ก็เป็นเหตุให้เราเป็นทุกข์
ถ้าเราฟังตัวเองเยอะๆ ดูตัวเองบ่อยๆ
ความทุกข์มันก็จะค่อยๆลดน้อ
เพราะมาดูต้นเหตุของทุกข์
ทุกข์มันก็ดับไปเอง
พระพุทธยานันทภิกขุ