หลับตานิ่งเห็นของปลอม
เป็นที่เลื่องลือกันว่า
ณ ดินแดนขวานทองคำ
ได้ก่อกำเนิดปฐมาจารย์เซน
ผู้มีวิธีการสอนที่แปลกใหม่ไม่ซ้ำใคร
และยังมีการท้าให้ลองปฏิบัติ
ถ้าไม่ได้ผลในระยะเวลาที่กำหนด
ท่านก็ยินดีจ่ายเงินให้ตามที่ตกลงกันไว้
ในครั้งนั้นมีชายหนุ่มผู้หนึ่งรับคำท้า
เขาได้เดินทางมาพบพระอาจารย์เซน
พระอาจารย์เซนกำลังนั่งพักผ่อน
อยู่ที่ระเบียง
ชายหนุ่มวางเป้ลงข้างตัว
กราบนมัสการพระอาจารย์
แล้วจึงได้กล่าวแนะนำตัว
เล่าถึงวิธีการที่ตนเองปฏิบัติอยู่
พระอาจารย์เซนขอให้เขาปฏิบัติให้ดู
ชายหนุ่มนั่งลงตรงข้ามพระอาจารย์
ขัดสมาธิ มือประสานกันไว้บนตัก หลับตา
นานกว่าสิบนาทีแล้ว
ที่เขายังคงนั่งหลับตานิ่ง ไม่ขยับเขยื้อน
พระอาจารย์เซน “ท่านเห็นอะไรบ้าง”
ชายหนุ่มยังคงนั่งหลับตาและตอบ
“ผมเห็นความว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย
ไม่มีตัวผม ไม่มีของๆผม
ไม่มีแม้แต่ลมหายใจของผม”
พระอาจารย์เซน
“ถ้าเช่นนั้นท่านจงลืมตาได้แล้ว”
ชายหนุ่มลืมตาขึ้นด้วยใบหน้าที่อิ่มเอิบ
แต่แล้วเขาก็ต้องสะดุ้งสุดตัว
เมื่อพบว่าเป้ที่วางไว้ข้างตัวหายไป
ชายหนุ่มเอะอะโวยวาย
“กระเป๋าผม… เงินผม…
โทรศัพท์ผม… หายไปไหน”
พระอาจารย์เซนยิ้ม
“นี่ไงล่ะ ความว่างเปล่า
ที่ท่านเห็นได้ด้วยตาตัวเอง
ไม่ใช่คิดนึกเอา”
พระอาจารย์เซนหยิบเป้ออกมา
จากด้านหลังของท่าน
กลับมาวางไว้ที่ด้านหน้าชายหนุ่ม
พระอาจารย์เซน “เมื่อท่านลืมตา
ท่านก็ได้เห็นแล้วว่า
กระเป๋ามันมาจากไหน
แต่ถ้าท่านหลับตา
ท่านจะไม่รู้เลยว่า
กระเป๋ามันหายไปไหน”
ชายหนุ่มก้มลงกราบพระอาจารย์
ด้วยความซาบซึ้งในพระธรรม
และวิธีการสอน
ของท่านปฐมาจารย์เซน
แห่งประเทศสยาม
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ลืมตาเห็นของจริง
หลับตานิ่งเห็นของปลอม
วิปัสสนาคือการรู้แจ้ง เห็นจริง
ตามความเป็นจริง
ตาในหรือตาปัญญา จะเกิดขึ้นได้
ต้องอาศัยแสงสว่างจากทวารทั้งหก
ถ้าเราปิดประตูใดประตูหนึ่ง
แสงสว่างที่เข้ามาร้อยเปอร์เซ็นต์
ก็จะเหลือแค่แปดสิบเปอร์เซ็นต์
จิตของเราสว่าง
ด้วยอำนาจของสติสัมปชัญญะ
ถ้าสติสัมปชัญญะถูกปิด
ด้วยอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่ง
กำลังของปัญญาหรือแสงสว่าง
ก็จะหายไปทีละส่วน
จากเค้าโครงเรื่องจริง
ในการสอนของหลวงพ่อเทียน จิตตสุโภ