สุนัขไม่เคยกลัวผี

 

คนที่กลัวผี จิตใจต่ำกว่าสุนัข

คนกับมนุษย์ไม่เหมือนกัน
แม้รูปร่างหน้าตาจะเหมือนกั
แต่มีความแตกต่างกัน
ทางด้านคุณธรรมและภูมิปัญญา

เช่น บางคนนึกอยากทำอะไรก็ทำ
นึกอยากจะพูดก็พูด
อยากจะกินก็กิน
ได้แก่ “คนธรรมดา” นี่เอง

ที่ร้ายไปกว่านั้นก็เรียกว่าเป็น “สัตว์”
หน้าตาเป็นคนแต่จิตใจเป็นสัตว์
คือ ไม่มีความละอาย
เหมือนกับสัตว์เดรัจฉาน
หมายถึงบุคคลที่ไม่เคยพัฒนาจิตใจ
ของตัวเองให้สูงขึ้น

ส่วน “มนุษย์” หมายถึงผู้มีมานะ
หักห้ามจิตใจไว้ได้
เป็นผู้มีจิตใจสูง
มีปัญญามากกว่าคน
พัฒนาจิตใจของตนให้สูงขึ้น
จนเลื่อนชั้นขึ้นเป็นมนุษย์

“ผี” หมายถึงคนที่พูดชั่ว ทำชั่ว
บางคนรูปร่างหน้าตาเป็นคน
แต่จิตใจยังเป็นผี

ครั้งหนึ่งเขานิมนต์หลวงพ่อ
ไปเปิดอบรมที่วัดวิเวกธรรมคุณ
วัดนี้มีป่าช้า
เขาเอาคนตายไปฝังและเผาที่นั่น

บางครั้งเผาไม่หมดเขาก็เอาไปฝัง
ถ้าเป็นเด็กตายเขาก็เอาไปฝังเลย

สุนัขมันไม่เคยกลัวคนตาย
มันไม่เคยกลัวผี
มันไปขุดคุ้ยศพที่ฝังอยู่มากิน
สุนัขไม่กลัวป่าช้า ไม่กลัวความมืด

ดังนั้น ถ้าใครยังกลัวผี
ก็เข้าใจได้ว่า จิตใจต่ำกว่าสุนัข

คนที่มีความกลัว
ไปไหนมาไหนต้องดูฤกษ์ยาม
แสดงว่าจิตใจสู้สุนัขไม่ได้

พูดความจริงเช่นนี้คนไม่ชอบ
แต่ก็ต้องพูด ถ้าไม่พูดความจริง
เขาเรียกว่าคนหลอกลวง

ถ้าเป็นมนุษย์แล้ว ต้องไม่กลัวผี
ต้องไม่กลัวเทวดา

หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ